NAŠ UPRAVNI ODBOR

Biografije

VLADIMIR ARSENIJEVIĆ (rođen 1965. u Puli, Hrvatska, tada SFR Jugoslavija) je nagrađivan i međunarodno priznat srpski pisac, prevodilac, urednik, publicista i kulturni radnik. Dobitnik je NIN-ove nagrade 1994. Godine za svoj prvi roman “U potpalublju” čime je postao najmlađi dobitnik ikad ove prestižne književne nagrade. Roman “U potpalublju” je ujedno bio prva debitantska knjiga koja je nagrađena ovom nagradom. Onaj anti-ratni roman uskoro je preveden na 20 jezika čime je Arsenijević postao jedan od najprevođenijih srpskih pisaca ikad. Od tad, Arsenijević je objavio mnogobrojne romane, grafičke novele, zbirke kratkih priča i knjige eseja. Njegovi eseji i kolumne redovno se objavljuju u štampanim i online medijima širom regiona bivše Jugoslavije. On je poznat i kao urednik koji je formirao i razvio izdavačku kuću RENDE u kojoj je radio kao Glavni i odgovorni urednik od njenog osnivanja 2000. pa do 2007. Godine. On 2007. do 2011. Vodio je beogradsku podružnicu istaknute hrvatske izdavačke kuće VBZ. 2009. godine osniva Udruženje KROKODIL čiji je predsednik i član Upravnog odbora do danas.

MILENA BERIĆ (rođena 1982. u Beogradu, Srbija, tada SFR Jugoslavija) magistrirala je komunikologiju pošto je završila osnovne studije međunarodne ekonomije (na sektoru za studije Evropske Unije i Severne Amerike). Svoju dinamičnu karijeru započela je početkom 2000. godina radeći za OECD, na Olimpijskim igrama u Atini, za grčku nacionalnu televiziju ERT i za ambasadu Indije u Beogradu. Karijeru nastavlja u polju tržišnih komunikacija u okviru nekih od najvećih globalnih agencija – DDB i TBWA World Wide na strategijama kampanja brendova kao što su adidas, Nissan, Renault, VISA, Absolut Vodka i dr. U januaru 2010. godine postaje direktorka DIVAC HOD-a kada ulazi u svet civilnog sektora u Srbiji gde narednih godina razvija veštine u oblasti organizacionog razvoja, strateških komunikacija i spoljnih odnosa koristeći svoje specifično intresovanje i iskustvo za pripovedanje priča i strategiju kampanja radeći za Goethe – Institut i mnoge druge klijente iz Srbije, Nemačke, Amerike i dr. Učestvovala je na šestoj Pan-evropskoj konferenciji međunarodnih odnosa u Torinu 2007. godine sa svojim istraživanjem „Kultura, dostojanstvo i osnaživanje“. Dobitnica je nagrade „30 ispod 30 mladi – srpski lideri“ za 2011. godinu a iste godine je bila delegatkinja Srbije na Evropskom Forumu u Alpbahu (European Forum Alpbach, Tirol). Razvoju Udruženja KROKODIL je potpuno posvećena od 2014. godine od kada je i izvršna direktorka, što je između ostalog dovelo i do značajnog rasta same organizacije, njenog ugleda i kredibiliteta. Udruženje KROKODIL je 2016. godine dobilo Evropsku nagradu za komunikacije za svoju komunikacionu strategiju, kao prva evropska nevladina organizacija koja je osvojila ovu nagradu koja se dodeljuje od 2005. Koautorka je Istraživanja s predlozima i preporukama za uključivanje u aktivnosti i saradnju organizacija civilnog sektora kao odgovor na agresiju na Ukrajinu (Udruženje KROKODIL, 2024); Istraživanja i analize skrivenog uticaja na porast nasilja u društvu u Srbiji (Udruženje KROKODIL, 2023);  kao i analize pod nazivom “IMPACT OF THE COVID-19 PANDEMIC ON THE  INDEPENDENT SECTOR IN THE BALKANS” (Udruženje KROKODIL, 2021). Od 2024. godine članica je Pacifičkog saveta za međunarodnu politiku. Prevodi sa grčkog na zajednički jezik. Govori tečno engleski, francuski i grčki jezik. Koristi nemački, španski i italijanski jezik. Razume ukrajinski i ruski.  

 IGOR ŠTIKS (Sarajevo, 1977) pisac je i univerzitetski profesor. Objavio je nagrađivane romane “Dvorac u Romanji” (2000) i “Elijahova stolica” (2006), koji su do danas prevedeni na petnaest jezika, a 2017. i roman “Rezalište”. Pozorišna predstava “Elijahova stolica”, u režiji Borisa Liješevića, osvojila je Grand Prix BITEF-a 2011. Liješević je 2015. na scenu Sarajevskog ratnog teatra postavio prvi dramski tekst Igora Štiksa, “Brašno u venama”, a 2017. na scenu postavio i njegovu dramu “Zrenjanin”. Londonski Bloomsbury objavio je 2015. njegovu studiju “Nations and Citizens in Yugoslavia and the Post-Yugoslav States: One Hundred Years of Citizenship” koju je potom objavila i zagrebačka Fraktura (2016). Kourednik je zbornika “Citizenship after Yugoslavia” (2012) i “Citizenship Rights” (2013). Sa Srećkom Horvatom objavio je esej “Pravo na pobunu” (Fraktura, 2010) i uredio zbornik “Dobro došli u pustinju postsocijalizma” (englesko izdanje Verso, 2015; Fraktura, 2015). Štiks je i autor knjige knjiga pesama “Povijest poplave” (2008). Za svoj književni i javni rad dobio je francusko odlikovanje Vitez umetnosti i književnosti.

PROF. DR DUBRAVKA STOJANOVIĆ rođena je 1963. godine u Beogradu, gde je završila osnovnu i srednju školu. 1981. godine upisala se na Filozofski fakultet u Beogradu, gde je, na Odeljenju za istoriju, diplomirala 1987, magistrirala 1992. i doktorirala 2001. Od 1988. do 1996. bila je zaposlena u Institutu za noviju istoriju Srbije. Na Filozofskom fakultetu radi od 1996. godine, a od 2016. godine u zvanju redovnog profesora. Bavi se pitanjem demokratije u Srbiji i na Balkanu krajem XIX i početkom XX veka; evropskim uticajima u Srbiji početkom XX veka; interpretacijama istorije u novim srpskim udžbenicima (potpredsednica je Balkanskog komiteta za obrazovanje u oblasti istorije); istorijom žena u Srbiji; procesima modernizacije. Učestvovala je na mnogim naučnim skupovima u zemlji i u inostranstvu, sarađivala na mnogim stranim projektima. Dobitnica je Nagrade grada Beograda za društvene i humanističke nauke 2004. godine za knjigu Srbija i demokratija 1903-1914. Istorijska studija o ‘zlatnom dobu srpske demokratije’. Dobila je Nagradu za mir beogradskog Centra za mir i demokratiju (2011) za višegodišnji rad na pomirenju u Jugoistočnoj Evropi preko reforme nastave istorije. Godine 2012. dobila je nagradu „Osvajanje slobode” namenjenu ženama koje se bore za ljudska prava, demokratiju i pravnu državu. Nosilac je odlikovanja Nacionalnog reda za zasluge u rangu viteza Republike Francuske. Njeni najpoznatiji i najradije čitani naslovi su: Iskušavanje načela. Srpska socijaldemokratija i ratni program Srbije 1912-1918 (1994), Kaldrma i asfalt. Urbanizacija i evropeizacija Beograda 1890-1914 (2008) te Rađanje globalnog sveta 1880-2015. Vanevropski svet u savremenom dobu (2015). Živi i radi u Beogradu.

BORIS BUDEN (1958), filozof, teoretičar kulture i publicista. Piše eseje i članke iz oblasti filozofije, politike, kulturne kritike i umetnosti. Diplomirao je filozofiju na Sveučilištu u Zagrebu, a doktorat iz teorije kulture odbranio na Humboltovom univerzitetu u Berlinu. Tokom devedesetih objavljivao je eseje u magazinu “Arkzin” gde je takođe bio i urednik. Živi i radi u Berlinu.

OLGA MANOJLOVIĆ PINTAR (1966) viša je naučna saradnica Instituta za noviju istoriju Srbije (Beograd), specijalistkinja za memorijsku kulturu. Godine 2005. doktorirala na Univerzitetu u Beogradu, Filozofski fakultet, Odeljenje za istoriju, a master diplomu je stekla na Centralnoevropskom univerzitetu u Budimpešti 1995. godine. Olga Manojlović Pintar je uključena u brojne domaće i međunarodne projekte, redovno učestvuje na međunarodnim interdisciplinarnim konferencijama i okruglim stolovima. Objavila je brojne članke i uredila tri zbornika: Istorija i sećanje: studije istorijske svesti (2005), Tito: Vizije i tumačenja (2011) i Tradicija i transformacija, Transnacionalna iskustva jugoslovenske istorije (2019). Autorka je dve knjige: Arheologija sećanja, spomenici i identiteti u Srbiji 1918 – 1989 (2014) i Poslednja bitka, Španski borci i jugoslovenska kriza osamdesetih (2019).