14 May Lazslo Vegel
Lazslo VEGEL, prozni i dramski pisac, esejista i kritičar, rođen je u Srbobranu 1941. godine. Studirao je mađarski jezik i književnost na novosadskom, i filozofiju na beogradskom univerzitetu. Bio je novinar, član redakcije novosadskih časopisa „Új Symposion” i “Polja”, zagrebačkog “Prologa”; glavni urednik novosadske Tribine mladih; urednik subotnjeg kulturnog dodatka lista “Magyar Szó” (1971-1980); dramaturg Televizije Novi Sad (1980, otpušten 1992); stalni pozorišni kritičar lista “Politika”; koordinator novosadske kancelarije Fonda za otvoreno društvo (1994-2002).Član Društva književnika Vojvodine, Društva lepe književnosti (Budimpešta), Srpskog P.E.N. centra i Saveza novinara Mađarske.
Dobitnik je: nagrade Mladost (za roman Memoari jednog makroa) (1969); Oktobarske nagrade grada Novog Sada, nagrade za književno stavaralaštvo (1988); Ady Endre (za književno stvaralaštvo), (1993); nagrade Slobodne štampe (za knjigu eseja Odricanje i opstajanje),(1994); nagrade Déry Tibor (za prozno stvaralaštvo)(1995); nagrade Jelenkor (za knjigu Eksteritorijum) (2000), Zlatne povelje predsednika Republike Mađarske za celokupni književni rad, (2000) nagrade Knjiga godine (za Eksterritorium),(2001); nagrade Füst Milan, za književno stvaralaštvo (2003) ; Pulitzerove nagrade – Budimpešta (2005), nagrade 1. februara, grada Novog Sada (2005);nagrade za kvalitet časopisa “Mozgo vilag” (2008) ; nagrade Košut (2009). Odlikovan je Oficirskim krstom predsednika Repulike Mađarske (2005).