Ivana Sajko
festival, krokodil, jezici, region, pisci, prevodioci, knjizevnost, konferencija, debate,
1647
post-template-default,single,single-post,postid-1647,single-format-standard,bridge-core-3.0.5,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,vertical_menu_enabled,side_area_uncovered_from_content,qode-content-sidebar-responsive,qode-theme-ver-29.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.10.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-27178

Ivana Sajko

Ivana Sajko

 

Ivana Sajko (Zagreb, 1975), hrvatska je dramatičarka i dramaturginja. Diplomirala na Akademiji dramskih umetnosti, smer dramaturgija a magistrirala na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Dobitnica je nekoliko nagrada za dramsku književnost uključujući tri nagrade za dramsko delo “Marin Držić” za drame: Naranča u oblacima (1998), Rebro kao zeleni zidovi (2000) i Misa za predizbornu šutnju, mrtvaca iza zida i kopita u grlu (2002) Članica je urednistva časopisa Frakcije. Jedna je od osnivača pozorišne trupe BAD co., gde je do 2005. delovala kao dramaturg i reditelj, da bi kasnije nastavila da režira i izvodi sopstvene drame u hibridnim formama eksperimentišući s problemima odnosa dramskog teksta i scenskog izvođenja. Njene drame su objavljene na desetak jezika, a izvode se u pozorištu i na radiju. Drama Rose is a rose is a rose is a rose praizvedena je na festivalu Steirischer Herbst u Gracu 2008. godine, a Prizori s jabukom u Stadttheater u Bernu 2009. Do sada je objavila zbirku drama Smaknuta lica (2001), dramsku trilogiju Žena – bomba (2004), romane Rio bar (nagrađen priznanjem Ivan Goran Kovačić za najbolje prozno delo 2006) i Povijest moje obitelji (2009), i teorijsku knjigu Prema ludilu (i revoluciji): čitanje (2006).

 

 

 

 

 

 

Tags: