29 Jan DA LI NAM JE POTREBNA DEKLARACIJA PROTIV REVIZIONIZMA?
Projekat Ko je prvi počeo? Istoričari protiv revizionizma, započet 2018. godine, okupio je neke od najistaknutijih regionalnih istoričara s namerom da se aktivno bore protiv revizionističkih tendencija u regionalnim istoriografijama, a za jednu moguću zajedničku multiperspektivnu istoriografiju. Tokom dve godine trajanja projekta održane su dve konferencije, četiri seminara za nastavnike istorije i letnje škole za studente master i doktorskih studija, a organizovane su i dvonedeljne istraživačke rezidencije za istoričare iz regiona. U subotu i nedelju, 18. i 19. januara, članovi radne grupe projekta Ko je prvi počeo? Istoričari protiv revizionizma održali su radni sastanak povodom onoga što bi trebalo da bude kruna projekta, a to je potencijalna Deklaracija protiv revizionizma. Na sastanku su definisali probleme s kojima se u svojim zemljama susreću kako bi sakupili smernice za sastavljanje Deklaracije, formulisali njene tačke i radili na tekstu Deklaracije. Osim toga, Vladimir Arsenijević i Milena Berić iz Udruženja KROKODIL su sa učesnicima projekta Ko je prvi počeo? Istoričari protiv revizionizma podelili svoja iskustva prilikom pisanja i diseminacije Deklaracije o zajedničkom jeziku.
Nakon drugog dana sastanka, od 19h u KROKODILovom Centru za savremenu književnost je održana tribina na kojoj su članovi Radne grupe razgovarali međusobno, ali i s prisutnom publikom o inicijativi da se sačini i u regionu objavi ovakva Deklaracija – da li nam je takav dokument potreban, šta je njegova osnovna namera, kome se on obraća i koje su glavne prepreke u ostvarivanju ciljeva njime definisanih.
Tribinu je otvorila prof Dubravka Stojanović, vođa radne grupe, upoznavanjem prisutnih sa dosadašnjim aktivnostima u okviru projekta Ko je prvi počeo? Istoričari protiv revizionizma – konferencijama, letnjim školama, seminarima za nastavnike istorije i istraživačkim rezidencijama istoričara iz regiona i prestavljanjem motivacije za pisanje Deklaracije protiv revizionizma. Nakon toga je pozvala ostale prisutne članove radne grupe – prof Tvrtka Jakovinu, Milivoja Bešlina, prof Husniju Kamberovića i prof Božu Repea, da govore o tome šta su po njihovom mišljenju problemi istorijske struke, kao i na koje se sve načine vrši istorijski revizionizam u Srbiji, Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj i Sloveniji.
Poslednji deo tribine bio je posvećen nazivu potencijalne Deklaracije i pitanjima i komentarima publike koja je pozvana da odgovori na pitanje na koji način na njih utiče istorija regiona, kao i da li je Deklaracija dobar odgovor na problem istorijskog revizionizma.